Özel aracımızla en son tatile çıktığımız yıl 2000’di. 2005 yılında kızımın doğuşuyla birlikte iyice koptuk uzun yollardan. Ne kadar sevsem de ‘çoçuk mızmızlanmasından’ kaçabilmek için 3 saati aşan karayolu yolculuklarından uzak durduk…
Taaa ki bu yaza kadar…
Mesafe çok uzun değil aslında. Çanakkale üzerinden Bozcaada-Ayvalık güzergahı…
Bu yolculukta bize Peugeot 308 modelinin 1.2 litre 130 beygir benzinli versiyonu eşlik etti.
Yola çıktığımızda eski bir dostla yeniden karşılaşmış gibi oldum…
Yollar ile aramdaki ‘aşk ve nefret’ ilişkisini hatırladım. Hem sürücü hem yolcu koltuğunda…
Daralan, genişleyen, onarımda olan, çizgileri tam veya yarım yamalak yollar… ‘Yalnızlık duygusu’ uyandıran yol kenarı dinlenme tesisleri…
Benim için yeni bir unsur olarak, arka koltukları kendi odasının minyatürüne çevirmeye çalışan bir çoçuk ve bavuldan çıkarıp dizdiği oyuncaklar… ‘
Biraz da ben kullanayım, hadi sen geç direksiyona’ dialogları…
iPod’unuzda, flash belleklerde, telefonun hafızasında olduğunu unuttuğuz şarkılar… Hangi yoldan girsek, sağa mı dönsek, sola mı? Dur bir haritaya bakayım. Tabi eski yolculuklarımın devasa kağıt haritaları artık telefonlarda, tabletlerde veya otomobilin kontrol panelindeki ekranda…
CD’LER EVDE KALDI
Yollardan çok, o yolları katettiğiniz otomobillerin ışık hızıyla değiştiğini fark etmek çok daha tuhaf geliyor insana.
Multimedya, yol uyarı sistemleri, şerit takip sistemleri, hız litimi uyarıları vs… Adını sayamadığın onlarca yenilik. Hem güvenlik hem konfor hem de eğlenceye yönelik. Hepsi küçük küçük inovasyonlar olarak kabul gören, ama bana kalırsa otomotiv teknolojileri için kilometre taşı sayılabilecek önemli icatlar.
Çok fazla değil daha 10-15 yıl öncesinde hayatımızda olmayan birçok yenilik otomobillere entegre olmuş durumda. Mevcut birçok teknolojik mucizeye beyin kıvrımlarım anlam bile veremezken, o mucizelerin tarihin tozlu sayfalarında yerini aldığını görüyorsunuz.
Özel aracınızla yolculuğa çıkarken yanınıza 10-15 tane CD aldığımız günler geride kalalı daha ne kadar oldu ki! Bugün birçok modelde artık CD yuvası bile yok. Yeni nesil bir otomobil alırken ‘USB girişi var mı’ diye sormak aklımıza bile gelmiyor. Önceki kuşakların kasetleri, ‘araba teypleri’ ise başka bir yazı konusu…
Nur içinde yatsın, rahmetli Nuri Otay vefatından kısa bir süre önce bir lansmanda ‘Otomotiv teknolojisini demokratikleştiriyoruz’ demişti.
Gerçekten de daha 10 yıl önce lüks sayılan birçok teknolojik yenilik orta sınıf otomobillerin standart özellikleri haline gelmiş durumda. Sadece üst sınıf otomobillerde yer alan birçok teknolojik özellikler C ve B segmentlerinde de artık ‘sıradan’laştı. Hatta A segmenti otomobiller bile rol çalmaya başladı. Bakınız Hyundai i10. Bugün lüks olarak gördüğünüz birçok teknolojinin halka inmesi (!) 3-4 yılı geçmiyor.
Tüketici açısından ‘demokrasinin’ en hızlı geliştiği sektör, teknolojide baş döndüren gelişmelerin de etkisiyle otomotiv bence. Türkiye’deki Deli Dumrul misali vergilendirme sistemi olmasa bu gelişim çok daha hızlı olabilirdi.
Peki ‘en hakiki öz gerçek’ demokrasi bu ülkeye ne zaman gelir sizce? Bana kalırsa Mercedesler taksi olarak da kullanıldığında…
PİYASAYA ÇIKMADAN KULLANDIM
Çanakkale-Bozcaada-Ayvalık güzergahında kullandığım benzinli 1.2 litre 130 beygirlik PureTech motorlu Peugeot 308, uzun yol için oldukça elverişli. Şanzımanı göz dolduruyor. Düz vitesli olması da uzun yol için bence avantaj. Daha dinamik olmanızı sağlıyor. Henüz piyasaya çıkmadan kullandığım bu versiyon, bu ay satışa çıkıyor. Kısa süre içinde otomatik şanzıman da ürün gamına katılacak. Otomobil sadece iç hacminde değil bagaj hacminde de tatmin edici. 470 litrelik bagaj hacmi oldukça iş görüyor. Giderken 3 kişi 3 bavul; dönüşte de 5 kişi 4 bavula artı olarak birkaç ıvır zıvır çantaya bana mısın demedi. Ve tabii en önemlisi yakıt tüketimi. Tüketimiyle, bir dizel hissi uyandırıyor. Otomobil fabrika verilerine göre normal yol şartlarında 100 kilometrede 4.6 litre tüketiyor.
